در این گزارش تلاش می شود تا بر مبنای یک روش ارزیابی راهبردی و سريع محیطی، مخاطره رخداد سیل و اندازه ریسک ناشی از آن در محل خروجی حوضه های آبريز بزرگ ایران مورد بررسی قرار گیرد. برای این منظور از تقسیمات واحدهای هیدرولوژیک حوضه های آبریز استفاده شد و بر مبنای هر کدام از حوضه ها (که خود پهنه زهکشی چندین حوضه آبخیز کوهستانی به علاوه مناطق هموار دشت را شامل می شود) خصوصیات طبیعی فیزیکی، زیستی و انسانی آنها ارائه گرديد. در نهایت حجم سیلاب و دبی ويژه سیلاب در جریان رخداد بارش های بحراني و ناهنجار در این حوضه ها برآورد شد. در نهايت اين احجام و دبي هاي محاسبه شده با حجم مخازن سدهاي در دست بهره برداري و دبي سيلاب دوره هاي بازگشت مختلف مقايسه گرديد و نتايج نشان داد كه اولاً حجم مخازن سدهاي بزرگ كشور ممكن است به دليل حجم رسوبگذاري دردوره طولاني بهره برداري، كمتر از مقادير ادعايي باشد. ثانيا ادعاي رخداد بارش هاي بحراني با ايجاد دبي پيك سيلاب دوره بازگشت 1000 ساله در اين حوضه ها تأييد نمي شود.  برای دريافت متن كامل اين گزارش علمي به سايت پژوهشگاه شاخص پژوه به لينك زير مراجعه كنيد:

http://spri.ir